De deur

Voor één van de opdrachten van Nederlands moesten we een foto van de uitgang nemen. Dit is dus een foto van de deur van de praktijk. Het waren twee fijne weken waarin ik veel heb bijgeleerd over massagetechnieken en oefeningen die je kan geven bij verschillende letsels. De job op zich is ook mooi om te doen, maar ik denk niet dat het iets voor mij is en ik door deze stage toch volledig heb gekozen voor lerarenopleiding. ik wil langs deze weg ook graag nog eens Caroline en Freddy bedanken voor de kans die ze me gaven om mijn stage bij hen te mogen doen.

Ik begeleid

Ik heb gekozen voor een foto van de oefenzaal omdat dit de plaats is waar ik het vaakst zat tijdens mijn stage. hier deden de patiënten oefeningen voor de mobiliteit en de stabiliteit te verbeteren. hier mocht ik assisteren bij de oefeningen en bij sommige patiënten volledig hun revalidatie verzorgen.

Mijn stageplaats

ik deed mijn stage in de kinesisthenpraktijk van Freddy Delronge en Caroline Voes te Boutersem.

deze mensen helpen patiënten bij hun revalidatie. dit kan zijn door een ongeluk, een overbelasting,...

mijn taak is bestaat vooral uit observeren, maar ik mag ook assisteren bij oefeningen.

Een onheilspellend eind.

‘Wie bent u?’ riep hij. ‘Wat wilt u van mij?’

De onbekende kwam dichter en dichter, maar zei niets. Tom verstijfde van angst. ‘Wie bent u?’ vroeg hij nogmaals. De gedaante naderde en Tom kon nu door het maanlicht eindelijk zien wie de onbekende persoon was. Het was Bart. Tom kon z’n ogen niet geloven. ‘Bart?’ zei hij vragend. ‘Waarom heb je me hierheen geleid? En wat is hier de bedoeling van?’ vroeg Tom met een trillende stem. ‘Weet je Tom…’ zei Bart. ‘Door jou onenightstand wordt ik nu vader van een kind dat niet eens het mijne is.’ ‘Tom, mijn “allerbeste vriend” denk maar eens na waarom ik je hierheen heb geleidt.’ De angst stond af te lezen in Toms ogen. ‘Bart, het was een ongeluk, ik zweer het je.’ ‘het was nooit de bedoeling dat dat zou gebeuren.’ Zei Tom. ‘dat is geen excuus en dat weet je maar al te goed!’ riep Bart. Op datzelfde ogenblik trok Bart een revolver uit zijn vest en richtte die op Tom. ‘ik dacht dat je m’n vriend was.’ Zei Bart ‘maar al die tijd was je gewoon een wolf in schapenkleren.’

‘Bart, het spijt me echt.’ Zei Tom, maar Bart gaf er geen gehoor aan en richtte de revolver op Tom.

‘Bekijk alles om je heen nog maar eens goed Tom’ zei Bart ‘want het zal het laatste zijn dat je ziet in dit leven.’ Enkele seconden later vuurde Bart zijn schot af, dat recht door Tom’s hoofd ging. Hij viel naar achter in de kuil en Bart verliet met een grijns het kerkhof.

                      

Studenten porren scholieren aan.

Een achttal studenten van de Katholieke hogeschool Leuven wil enkele leerlingen van het Miniemeninstituut Leuven en het K.A. Redingenhof Leuven helpen hun jaar met vrucht te beëindigen. Dit doen de studenten door de leerlingen het hele schooljaar door te helpen bij hun eindwerk. Ze begeleiden de leerlingen taalkundig en geven hen zoveel mogelijk goede raad. Met het buddyproject is het de bedoeling meer jongeren aan te zetten na hun secundair verder te gaan studeren en om mee deze kansen te creëren. Het project vindt elke week plaats in de scholen in Leuven zelf.
Het project werkt, want door de hulp van je "buddy" heb je meer kans om te slagen.

(Bron: Het Nieuwsblad)

Van het westelijk front geen nieuws.

Maar het vuren verdrijft alle andere gedachten.
Het ontneemt je alle bezinning, ik kruip nog dieper onder de lijkkist weg;
hij moet me beschermen, al lag de dood zelf erin.

bronvermelding:

uit: Van het westelijk front geen nieuws.

auteur: Remarque & Erich Maria

Jean Marie Pfaff

Dit boek is getiteld Overleven en het is geschreven door Jean Marie Pfaff.
ik ga dit boek lezen omdat hij een van de beste doelmannen is die België ooit heeft gehad. Ook rekening houdend met mijn gip is dit een goede keuze.